Lieve lezers,

Ernstig, ik kom er net achter dat mijn laatste blog over mijn leven in Malawi (klinkt heel drastisch haha) alweer 20 dagen geleden is. 20 dagen is ongeveer mijn halve verblijf... Dussss tijd voor een nieuwe blog! Waarschijnlijk ga ik hier nog heel veel in vergeten, maar dat kan ik dan thuis mooi vertellen.

Allereerst: Ik heb nog 2 weken te gaan, maar heb echt het gevoel dat ik er pas net ben en morgen alweer naar huis ga. Heel vreemd.

Het is mij opgevallen aan mijn vorige blogs dat ik eigenlijk helemaal niet zoveel beschreven heb over het leven hier. Voor mij zijn nu een aantal dingen al ontzettend normaal, terwijl dat natuurlijk helemaal niet zo is.
- Ik betaal hier met Malawische Kwacha (MWK). De koers fluctueert heel erg, maar op dit moment is 1.000 Kwacha €1,166. Dit zorgt ervoor dat ik eigenlijk altijd 1.000 MWK als €1,- zie. Heel fout, want je geeft veel meer geld uit dan je denkt als je alles bij elkaar optelt.
- Je kan maximaal 80.000 MWK in 1x pinnen en het grootste briefje is 2.000 MWK. Dus: Heeel veeel briefjes.
- Om internet op mijn telefoon te krijgen koop ik prepaid beltegoed bij een straatverkoper. Vervolgens koop ik via een soort belletje 3,5 GB voor 8.000 Kwacha. Best oke! Al moet je je wel bedenken dat er nergens wifi is, dus het gaat ook wel hard.
- Elektriciteit in het huis is karig en wordt alleen maar minder. Allereerst, hoe krijgen we elektriciteit? Dat koop je prepaid (hahaha, ja echt waar). Thuis vul je de code in bij een kastje en tadaa: We hebben weer een bepaalde hoeveelheid elektriciteit. Dit betekent niet dat je dit altijd kunt gebruiken. Vaak hebben we of 's ochtends of 's avonds elektriciteit. Hier is een schema voor (per area), maar dat klopt niet helemaal. Aangezien het regenseizoen voorbij is, krijgen we sowieso steeds minder. Ik gok dat het dan meer opgewekt wordt.
- Lilongwe bestaat uit Area's en sectors. Ik woon in area 47, sector 5. In de sectors zit wel logica, maar in de area's helemaal niet. Om een beeld te krijgen: area 9, 6, 18, 48 en 56 grenzen aan area 47. Als iemand dus probeert een locatie uit te leggen op basis van de area's snap ik er niks van.
- Boodschappen doen we gewoon in de supermarkt. Als we dit op de markt zouden doen, zou het veel goedkoper zijn. Je zit dan echter met verschillende markten, langere kooktijden... En we zijn luie Nederlanders.

Hopelijk ben je na al deze feitjes nog steeds geboeid om verder te lezen! Behalve wonen, werk ik hier ook. Eerder heb ik daar al iets over verteld, maar was alles nog wat onduidelijk. Nu heb ik een duidelijke planning.
Maandag - 's Ochtends ben ik in het centrum (ex-delinquenten) aanwezig bij de case conference. Afgelopen maandag heb ik de eerste bijgewoond en genotuleerd. Man, wat springen ze makkelijk van het ene naar het andere onderwerp. Wel erg boeiend. We hebben vier jongens besproken en voornamelijk wat dan nu de eerste stappen zouden zijn richting hun re-integratie (wat kunnen ze goed, wat hebben ze nodig). Na de lunch (die is hier lekkerder dan bij de andere locatie), vertrek ik naar de andere locatie (Kawali) om de 'art class' bij te wonen. Dit is met de meisjes die de workshops al hebben afgerond, maar waar ze wel contact mee willen houden.
Dinsdag - Geef ik van 8 tot 9 Engelse les aan 8 jongeren in het centrum. Tot nu toe heb ik het gehad over begroetingen, basis vragen (what's your name, where do you live), emoties en he/she. Bijzonder hoe dankbaar de jongens zijn. Hierna ga ik mijn volgende les voorbereiden en eventuele andere dingen doen.
Woensdag - Ben ik in Kawali. 's Middags ga ik mee met de 'voetbaltraining' van de meiden. Het gaat volgens mij vooral om plezier en niet perse om techniek ofzo. Wat ik 's ochtends moet doen ben ik nog een beetje aan het uitzoeken. Deze week moest ik de notule nog uitwerken en ben ik dit aan het doen.
Donderdag - Geef ik weer van 8 tot 9 Engelse les in het centrum. Morgen ga ik het hebben over rechts, links en de weg wijzen. Hierna weer voorbereiden voor dinsdag.
Vrijdag - Ben ik in Kawali. Vaak kom ik wat later, want heb 's ochtends niet echt wat. 's Middags is er een drop-in center, dus kunnen deelnemers van de workshops gewoon langskomen en leuke dingen doen. Ik heb wat Engelse puzzels gemaakt en een film (freedom writers) gedownload. Kunnen ze weer even vooruit!

Dit is dus mijn week. Het is wel erg vreemd om bijvoorbeeld de dagen van de week in het Nederlands op de schrijven haha. Wel grappig trouwens: Een Engelse collega zei dat ze ook graag tweetalig wilde zijn. Dus ik had zoiets van... huh? Ik tweetalig? Bleek ze het vooral gaaf te vinden dat ik meer talen spreek dan alleen Engels, want dat kon zij niet. Toch een soort compliment!

Gister hadden we de afscheidslunch van twee Engelse collega's op werk. Ze hadden echt eten gemaakt in overvloed! Dat ik vroeg waar de restanten heen gingen, maar ik toen een wazig antwoord kreeg. Wel erg leuk: Met speeches en collega's die gingen dansen. Vandaag had een van deze collega's haar echte laatste dag. Ze had wat chips en fruit meegenomen als traktatie. Dit zorgde eigenlijk voor een hele interessante situatie. Ik zou de zakken chips openscheuren, op tafel leggen en gewoon van alles wat pakken. Hier gingen de Malawiaanse collega's tellen met hoeveel personen we waren. Op basis daarvan het fruit opdelen (wie wil appel, wie wil druiven, de druif mensen allemaal even veel) en de chips verdelen. Dit kwam erop neer dat per 3 mensen, er 1 zak chips was die ze dan mochten eten en iedereen had wat fruit voor zichzelf. Grappig.

Oja, we zijn laatst verhuisd! Van sector 4 naar sector 5. Hierna is er een BBQ gegeven om het huis in te wijden. Ook alle betrokken Malawianen waren uitgenodigd (schoonmaakster, bewakers, taxi chauffeurs). In Malawi eet bijna iedereen nshima. Een soort deegballen van wit maïsmeel. Dit wordt gezien als zeer belangrijke voeding: Het is belangrijker je nshima op te eten dan je groentes. Tijdens onze BBQ vertrokken dus spontaan een aantal Malawianen om even nshima te maken en eten, want ja, avondeten is anders niet compleet. Heeel vreemd.

Wat ook vreemd is: Een gesprek dat ik heb gevoerd met mijn tuktuk chauffeur. Het begon over geloof en daarna vroeg hij mij of ik in magie geloof. Hij geloofde hier ook niet in, maar wel in hekserij (elke afrikaan volgens deze man). Ik vroeg naar het verschil tussen magie en hekserij. Als je behekst bent, kan je mensen eten uit hun graf of zonder dat je het echt door hebt mensen ziek maken. Als iemand jou behekst heeft kan dat ongedaan worden gemaakt door magie. Toen ik zei dat dat toch niet kan, omdat hij niet in magie gelooft werd het gesprek te ingewikkeld. Misschien kon dat dan toch niet haha. Wel gaf hij aan dat mensen bij de overheid niet in hekserij geloven, maar dit was meer omdat er geen wetten over waren. Als ze iemand aangaven als heks kregen ze te horen dat er geen regels over waren wanneer iemand een heks is. Ik moest echt een beetje denken aan Nederland eeuwen geleden.

Tot zover deze blog! Morgenavond ga ik naar Cape Maclear met alle huisgenoten. De meesten zijn er al geweest, maar het schijnt super mooi te zijn. Waarschijnlijk mijn laatste weekendtripje (whuuut?!).

Nu zijn jullie weer even op de hoogte :).
Liefs van mij!

Ps. Wat ik niet ga missen: Overal aangekeken of aangesproken te worden omdat je een mzungu (Europees/wit persoon) bent. Pff, niet meer opvallen lijkt me heerlijk.